بهشت و جهنم

«سعدبن­ معاذ» يكي از بهترين اصحاب و ياوران پيامبر (صلوات الله عليه و آله) بود. او بزرگ و آقاي انصار و از نخستين كساني از مردم مدينه بود كه اسلام آورد و پيامبر را به مدينه دعوت كرد. او بازوي ولايت و رسالت بود.

وقتي كه خبر رحلت سعد بن­ معاذ را به پيامبر دادند، آن حضرت به سرعت با پاي پياده و برهنه به سوي جنازه سعد شتافتند در حالي كه در بين راه عبا از دوش مباركشان افتاد و حضرت اعتنايي نكردند.

به هنگام تشييع جنازه سعد ديدند كه رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) در پشت تابوت، سمت راست تابوت، جلوي تابوت و سمت چپ تابوت حركت مي­كنند. پرسيدند: «يا رسول الله، اين چه حالي است كه از شما مي­بينيم؟!» فرمودند: به خدا، دستم در دست برادرم جبرائيل است كه مرا دور تابوت سعد طواف مي­دهد. اينك جبرائيل و ميكائيل به همراه هفتاد هزار ملك در تشييع جنازه سعد شركت كرده­اند.1

پيامبر اكرم (سلام الله عليه و آله) با دست مبارك خويش بدن مطهر سعد را درون قبر گذاشت و براي او از خداوند طلب مغفرت فرمود.

مادر سعد وقتي اين صحنه را ديد، خطاب به فرزندش سعد گفت: "يا سعد، هنيئاً لَكَ الجَنَّةُ" يعني: فرزندم، بهشت گواراي وجودت باد!»

پيامبر با شنيدن اين جمله چهره درهم كشيد و با ناراحتي و عتاب فرمود: "مادر سعد! درباره امر پروردگار اين­گونه با قاطعيت سخن مگو! همينك قبر، چنان فشاري بر فرزندت سعد وارد ساخت كه شيري كه در دوران كودكي از تو نوشيده بود، از سر انگشتانش خارج شد".2

همه مات و مبهوت مانده بودند، آخر چرا؟ كسي كه هفتاد هزار ملك به تشييع جنازه­اش آمده­ اند و پيامبر با دست خويش او را دفن كرده و برايش طلب مغفرت فرموده­اند، چرا بايد چنين فشار قبري داشته باشد؟ حضرت در پاسخ فرمودند: "آري، براي آن كه اخلاقش با اهل و عيالش اندكي بد بوده است".

واژة "سوءٌ" در سياق نكره آمده است تا نشانه تصغير باشد. يعني نه آن كه به طور مطلق بد اخلاق بوده، بلكه بدين معناست كه اخلاقش با اهل و عيالش اندكي بد بوده و در عرصة اخلاق خانوادگي كامل نبوده است.

ممكن است اين سوال مطرح شود كه آيا شركت هفتاد هزار ملك در تشييع جنازة سعد و طلب مغفرت پيامبر براي او براي برداشته شدن فشار قبر از وي سودي نبخشيد؟!

جواب اين است كه «بد اخلاقي» حق الناس به گردن انسان مي­اندازد. طلب مغفرت ملائكة الله و پيامبر، باعث بخشيده شدن حق الله مي شود. اما در مورد حق الناس، بايد صاحب حق بگذرد تا خدا هم بگذرد. خداوند از حق خويش خيلي زود مي­گذرد؛ چرا كه سريع الرِّضا است، اما گذشتن از حق مردم را به گذشتن صاحب حق واگذار فرموده است. سعد بن معاذ با بد اخلاقي خانوادگي اش، حق همسر و فرزندان خويش را ضايع كرده است و تا ايشان از او به طور كامل راضي نشوند و او را حلال ننمايند، خدا هم از او نمي­گذرد.

بدين­سان رعايت «اخلاق خانوادگي» به طور كامل در كانون خانواده از سوي تمام اعضاي خانواده ضرورت مي­يابد؛ چرا كه خداوند قادر قهار كوچك­ترين بد اخلاقي را در اين «محبوب­ترين كانون» برنمي­تابد و بدون عقاب نمي­گذارد، هرچند كه به مقام سعد بن معاذ نيز نايل گشته باشيم. يعني اگر بازوي ولايت و امام زمانت نيز شده باشي، اگر در اخلاق خانوادگي ات نقصي باشد، به همان ميزان بايد حساب پس بدهي و عقاب متحمل شوي؛ چرا كه نقدكنندة اعمال تو بصير و تيزبين است.

منابع:
1. شيخ طوسي، الأمالي، ص427، ح955.
2. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله): «مَه يا اُمِّ سَعدٍ، لا تجزمي علي ربك، فإن سعدا قد اصابته ضمه، قال: فرجع رسول الله ورجع الناس، فقالوا له: يا رسول الله، لقد رايناك صنعت علي سعد ما لم تصنعه علي احد، انك تبعت جنازته بلا رداء ولا حذاء... وامرت بغسله وصليت علي جنازته، ولحدته في قبره، ثم قلت: إن سعدا قد أصابته ضمة! ... فقال (صلّي الله عليه و آله): نعم انه كان في خلقه مع اهله سوء» علامه مجلسي، بحارالانوار، ج6، ص220، ح14، و شيخ طوسي، الأمالي، ص427، ح955؛ شيخ صدوق، الأمالي، ص315، ح2.

«هنگامى كه روز قيامت مى ‏شود، نامه ي اعمال‏ انسان به او داده مى ‏شود، سپس به او گفته مي‏ شود كه: بخوان  كتابت را،  راوى مي گويد گفتم:  آيا مي ‏شناسد آنچه كه در آن صحيفه هست؟ امام صادق(ع) در پاسخ‏ فرمود: حقيقت آن است كه خداوند آن را به ياد او مى ‏اندازد. پس هيچ لحظه ‏اى، هيچ كلمه ‏اى، هيچ حركت و قدمى و هيچ چيزى نيست كه او انجام داده باشد؛ مگر آنكه متذكر آن شود و به يادش افتد به صورتى كه‏  گويا همان ساعت آن عمل را انجام داده است و به همين جهت است كه مى ‏گويند: اى واى بر ما! اين چه نامه ‏اى است كه هيچ  كار كوچك و بزرگى را فرو نگذاشته، جز اين كه همه را به حساب آورده است».

بحار الانوار، ج 7، ص 315، ح 10

يكي از آرزوهاى جبرئيل اين است كه مى فرمايد: اى كاش بشر بودم تا مى توانستم در تشييع جنازه شركت نمايم.

در اين باب روايات بسيارى است كه ما به قسمتى از آنها اشاره مى كنيم:

1ـ امام باقر(عليه السلام) فرمود: حضرت موسى(عليه السلام) در مقام مناجات عرض كرد پروردگارا اجر و پاداش كسى كه جنازه اى را تشييع نمايد چيست؟

خطاب رسيد اى موسى: هرگاه كسى جنازه اى را تشييع نمايد فرشتگانى را براى او مأمور مى كنم كه وقتى كه از قبر خود برانگيخته مى شود با بيرقهايى تا صف محشر او را مشايعت نمايند.(1)

2ـ پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: هرگاه كسى جنازه اى را تشييع كند، به هر قدمى كه برمى دارد ثواب صد هزار هزار حسنه در نامه عملش ثبت و صد هزار هزار گناه از نامه عملش محو مى شود و صد هزار هزار درجه برايش بالا مى رود. و اگر به نمازش شركت كند صد هزار هزار فرشته به تشييع جنازه خودش شركت مى كنند و براى او طلب مغفرت

مى نمايند و چنانچه تا دفن ميّت بماند همان فرشته ها تا روز قيامت براى او طلب آمرزش مى كنند.(1)

ابن شهرآشوب از موسى بن سيار روايت مى كند كه گفت: من و حضرت على بن موسى الرضا(عليه السلام) موقعى كه به ديوارهاى طوس نزديك شديم من صداى شيون و فغانى شنيدم وقتى به دنبال آن صدا رفتيم ناگاه با جنازه اى مواجه شديم، در اين اثنا ديدم مولاى من حضرت على بن موسى الرضا(عليه السلام) پا از ركاب تهى كرد و از اسب پياده شد نزد آن جنازه رفت و آن را بلند كرد و به نحوى خود را به جنازه چسباند كه برِه نوزاد، خود را به مادر مى چسباند.

پس از اين جريان آن حضرت متوجه من شد و فرمود: اى موسى كسى كه جنازه اى از دوستان ما را تشييع نمايد به نحوى از گناه خارج مى شود كه گويا تازه از مادر متولد شده باشد.

همين كه آن جنازه را نزديك قبر بر روى زمين نهادند ديدم حضرت رضا(عليه السلام)متوجه آن ميت شد و مردم را كنار زد تا خويش را به جنازه رسانيد و دست مبارك خود را بر سينه آن ميّت نهاد و به او فرمود: اى فلان بن فلان! مژده باد تو را به بهشت، بعد از اين ساعت وحشت و ترسى از براى تو نخواهد بود.

من به حضرت رضا گفتم: آيا شما اين ميت را مى شناسى در صورتى كه تا كنون در اين سرزمين نيامده اى؟!

فرمود: اى موسى! آيا نمى دانى كه اعمال شيعيان ما هر صبح و شام بر ما عرضه خواهد شد؟ چنانچه تقصير و گناهى از ايشان به نظر ما برسد از خداى رؤف مى خواهيم كه او را عفو فرمايد و اگر عمل خوبى از او به نظر ما برسد از خداى سبحان تقاضا مى كنيم كه اجر و پاداشى به او عطا فرمايد!(1)

منبع:

مي داني چه موقع از روي دوچرخه مي افتي؟

زماني كه ركاب زدن را فراموش كني ،

زندگي نيز اينگونه است ...

خدا را كه فراموش كني مي افتي...

 اين روزها وقتي در خيابان و اماكن عمومي قدم مي زني اگر بخواهي حالت سرجا بماند جرات سر بالا آوردن نداري و اگر اهل حال...!!! هم بودي كه ... 

اين قضيه زن و مرد هم نمي شناسد. چه بسيار از زناني را ديده ام و با گوش خود شنيده ام كه از ديدن وضعيت پوشش هم جنسان خود اين جمله را زمزمه كرده اند: من كه زن هستم خجالت مي كشم، واي به حال مردان!

1- آتش دوزخ

پيامبر اكرم (ص) در گفتارى زنانى را كه زينت خود را براى نامحرمان آشكار سازند، سزاوار آتش دوزخ مى‏شمارد: « نهى النّبى ان تتزيّن المرأة لغير زوجها، فان فعلت كان حقاً على اللّه ان يحرقها».

پيامبر اكرم (ص) نهى كرد زن را از اين‏كه خود را براى غير شوهرش آرايش نمايد. اگر چنين كند، بر خداوند سزاوار است كه او را در آتش بسوزاند.

2 - آويزان شدن بر مو

پيامبراكرم(ص) در مورد آن‏چه در ليلة المعراج مشاهده كرده بود، مى‏فرمايد: «و رأيت امرأة معلقه بشعرهايغلى دماغ رأسها»

زنى را ديدم كه به موهاى سرش آويزان بود و مغز سر او به جوش و غليان در آمده بود. سپس در توضيح رفتارى كه اين پيامد را به همراه داشته، فرمودند: «اما المعلقة بشعرها فانها كانت لا تغطى شعرها من الرجال»

اما آن زنى كه به موهاى سرش آويزان بود، زنى است كه موهاى خود را از مردان نمى‏پوشاند .

زنى را ديدم كه گوشت بدن خود را از جلو و از عقب باقيچى‏هائى از آتش مى‏چيد.

«و اما التى كانت تقرض لحمها بالمقاريض فانها كانت تعرض نفسها على الرجال»

و اما آن زنى كه گوشت بدن خود را به قيچى هائى از آتش مى‏چيد، آن زنى بود كه در دنيا خود را در معرض تماشاى نامحرمان و در اختيار آنها مى‏گذاشت.

و اما آن زنى كه گوشت بدن خود را ميخورد آن زنى است كه بدن خود را براى مردم زينت ميكند.

اي وجدان آگاه و بيدار! اي خواهر گرامي! اكنون با علم به غيرت خالق هستي بر گوهر وجود زن و گرفتاري در عذابي كه فكرش انسان را افسرده و نالان مي كند آيا هيچ مصلحتي و توجيهي براي بدحجابي باقي مي ماند؟!

گوشه اي از گناه و عذاب بد حجابي

چون تهاجم فرهنگي دشمن در بد حجابي شدت گرفته لذا ملهم شده كه بطورفشرده نمونه هاي از آيات قرآن و احاديث را در مورد شدت گناه وعذاب آنها ذكر نموده تا هر مسلماني كاملا مراقب خود وديگران باشد .

1. سوره نور آيه 31- 30 كه در آنها بد حجابي حياي چشم براي زن ومرد  وحجاب پوشش و حتي حجاب راه رفتن براي زنها امر شده درآخر به آ نها  كه احيا نا رعايت نكرده مي فرمايد «و توبه نماييد اي افراد با ايمان كه امكان رستگاري را بيابيد .» كه به اين معني استكه فرد وجامعه اي كه در آن حجاب نبا شد امكان واميد رستگاري  وبهشت براي آنها نخواهد بود.كه همين آيه قرآن براي توجه هر مسلماني فوق كفايت است .

2- حضرت پيغمبر اكرم (ص) بحا ل زنهاي بد حجاب و بي حجاب و... كه از جانب خداوند عذابهاي آنها  به حضرتش نشان داده شده ميگريند، پس خود زنها بايد چگونه مراقب حجاب خود باشند و اگر احيا نا سر موئي يا د ست آستيني ... بدون پوشش ساده در برابر نامحرم از آنها نمايان شد اشك بريزند؟ !!!

حديث طولاني از حضرت عبدالعظيم حسني است كه از امام جواد (ع) و آنحضرت ازپدران خود (امامان) نقل فرموده تا به حضرت امير المومنين (ع) و فاطمه الزهراء(س) ميرسد كه محضرحضرت رسول(ص)شرفياب شده مشاهده ميكنند آنحضرت سخت گريانند و در پاسخ به سؤال از سبب گريه ميفرمايند: شبي درمعراج زنهايي از امت خود رادرحال عذابي شديد ديدم وعذاب وگناه آنها رابيان مي فرمايند. كه ما بخاطر اختصار در اينجا آن قسمت مربوط به بد حجابها و بي حجابها را ذكر مي نماييم :

« زني را ديدم به موي سرش آويخته شده و مغز سر او مي جوشد‍‍‍‍‍‍‍‍...

و زني را ديدم كه گوشت بدن خود را مي خورد و آتش از زير بدن او شعله ور است ...

و زني را ديدم گوشت بدن خود را از جلو و از پشت با قيچي هايي از آتش، ميبرد ...

اي دخترم اما آنكه به مويش آويزان گشته بود او موي خود را از مردان نمي پوشانده ...و آنكه گوشت بدنش را مي خورد ،خود را براي مردم آراسته مي كرد ... وآنكه گوشت خود را با قيچي ها ميچيد،درمقابل نامحرمان ظاهر مي شد» البته روشن است كه مردها هم بايد در ش‍اٌن خود حيا و حجاب در پوشش و خود آرايي داشته كه مفاد احاديث حضرات پيغمبر اكرم (ص) و امامان(ع) آنست كه حتي نبايد لباسهاي آنها از نظر رنگ هم در برابر ديگران جلف و زننده و مثلا قرمز و رنگارنگ و نازك و امثال آن باشد و مي فرمايند «خدا لعنت كند مردي را كه خود راشبيه زنها و زني را كه خودرا شبيه مردها نمايد.»

تذكر- اگر چادر يا روپوش و روسري زن به گونه اي باشد كه ازنظر رنگ و غيره جلب نظر و توجه كند از مصاديق بد حجابي است، زيرا مقصود از حجاب پوشش دراسلام و قرآن آن است كه بدن ، لباس و تزئينات زن و حتي عطر او كه جلب نظر ميكند. پوشيده شود، نه صرف انداختن پارچه اي برسر باشد و بقول معلم شهيد استاد مرتضي مطهري اسلام با اختلاط آزاد روابط زن و مرد نامحرم مخالف است و مفاسد بزرگي را بر آن مترتب ميداند.

 همچنين لازم بذكر است كه دختران كوچك نيز مكلفند و نبايد پوشش و لباس آنها عفت وپاكي نگاه جامعه را خدشه دار كند و در دل آنان كه قلبي مريض دارند طمعي بيندازد! همان گونه كه درپاسخ به استفتاءاتي ازمراجع دراين باره به همين مفاد آمده است و از حضرت امير(ع) منقول است كه :« لعن الله من لا يغار» خدا لعنت كندكسي را كه غيرت ندارد.

به راستي چه به روز زن ايراني آمده است كه حيا و عفتش را به عنوان كالايي بي ارزش در معرض ديد ناپاكان قرار مي دهد؟

مگر نميدانند مقصد كجاست...؟

بهترين جمله اي كه مي تونيد درباره تصوير بالا بگيد چيه؟

بهترين جمله:

مومن آينه ي مومن است المومن المرات المومن...

خانم فولادي

اوج غرايز جنسي و شهواني در چه سني است؟

در آقايان 18 سالگي و دوران 60سالگي.....در خانمها در 18 سالگي و 30 سالگي.

وقتي در خانه تنها ميشويم اولين فكري كه به سرمان ميزند خود ارضاييست؟

اگر در خانه چيز هاي تحريك كننده داريد جمع كنيد و دور بيندازيد.

وقتي تنها هستيم خودمان را گول ميزنيم كه نميخواهم كه خود ارضايي كنم فقط كمي حال و نميخواهم مايع مني بيرون بيايد؟

اگر شما دستتان به آلت تناسليتان خورد بدانيد كه كار شما تمام است چون وقتي تا نزديك انزال پيش برويد يك صداي دروني(نفس اماره) شمارا به ارضا فرياد ميزند.

وقتي در بيرون هستيم وقتي كه صحنه هاي بد حجابي ميبينيم تحريك ميشويم و به خود ميگوييم چه ميشد يك شب با او بوديم.

به احاديث پيامبر(ص) و امام صادق(ع) اشاره مي كنيم:

1. امام صادق(ع): روز قيامت خداوند با شخص خودارضا گفت و گو نمي‏كند و از چشم خدا ميافتد. (ميزان الحكمة، ح 18749)
2. رسول خدا(ص): لعنت خدا و ملائكه خداوند و تمام بشر بر شخص خودارضا. (همان، ح 18748)
3. رسول خدا(ص): كسى كه خودارضايى مى‏كند، ملعون است. (همان، ح 18751)
4. امام صادق(ع): خودارضايى گناه بزرگى است كه خداوند در قرآن از آن نهى فرموده است. (همان، ح 18750)
5. امام صادق(ع): براى كسى كه خودارضايى كند در قيامت عذاب دردناكى در نظر گرفته شده است. (همان، ح 18749)
علاوه اين عمل شيطاني است كه خداوند نهي كرده كه از شيطان تبعيت كنيم و فرموده: لا تعبد و الشيطان ائمه دين عليهم السلام مفسران قرآن و تبيين كنندگان مراد واقعي آيات الهي هستند.

كبيره بودن:

به طور قطع خود ارضايي يكي از گناهان است . در اين زمينه برخي از عالمان ديني و اخلاقي نسبت به كبيره بودن آن نيزتاكيد نموده اند. از ميان ايشان خصوصا مرحوم شهيد آيه الله دستغيب در كتاب خويش گناهان كبيره فصلي را گشوده و بر بزرگي آن تاكيد نموده است .
از نظر شرعي، ملاك كبيره بودن يك عمل، وعده عذاب از جانب پروردگار مي باشد. در اين زمينه امام صادق (ع) و در ضمن روايتي از عذابي دردناك براي فاعل آن خبر داده است. آن حضرت(ع) فرموده است: «سه دسته از مردمان اند كه خداي متعال در روز قيامت به ايشان نگاه رحمت نمي افكند، آنها را تذكيه نمي نمايد و عذابي دردناك براي ايشان فراهم نموده است: كسي كه موي سپيد خود را مي كند، كسي كه با خود نكاح (استمناء) مي نمايد و كسي كه مفعول واقع مي شود».

به فرض صغيره بودن گناه خود ارضايي در صورت عدم تكرار، ملاك ديگر كبيره بودن گناه، تكرار و به تعبير روايات اصرار بر آن است ، به همين دليل چون به طور معمول، خود ارضايي، در افرادي كه به آن گرفتارند ، به صورت عادت و اعتياد در مي آيد ، تبدبل به گناه كبيره مي شود.

البته حرمت و بزرگي گناه خود ارضايي در حد گناهاني همچون زنا و لواط نيست، ولي در عين حال شرايط آن به گونه اي است كه مي توان گفت: ضررهاي بدني و رواني آن از اين دو معصيت بيشر است ؛ زيرا موقعيت براي آنها هميشه مهيا نيست، ولي موقعيت براي خود ارضايي و عادت به آن هميشه مهيا مي باشد.
استمناء باعث ضعف قواى شهوانى، ترسو شدن و سستى انسان مى‏گردد و شجاعت و درستى را از انسان سلب مى‏كند و اولين تأثير آن بر چشم و گوش است و باعث ضعف اين دو قوه ميگردد. كم‏ خونى، رنگ‏ پريدگى، كم شدن حافظه، لاغرى، بى‏ اشتهايى، بدخلقى، سرگيجه و ده‏ها آفت ديگر از عوارض اين عمل ناروا است. اين عمل بر سلسله اعصاب تأثير عميقى به جا ميگذارد و زمينه ضعف شديد آن را فراهم مي‏سازد. اگر فردى به اين عمل معتاد شد، اراده‏اش را از دست مى‏دهد و بعد از آگاه شدن از زيان‏هاى اين عمل، آن قدر اراده ندارد تا آن را ترك كند.

راه‏هاى جلوگيرى از خودارضايي:

1- اقدام به ازدواج اگر از لحاظ سنى و شغلى و شرايط مورد نياز، زمينه ازدواج فراهم باشد. 2- فراهم نياوردن زمينه‏ هاى تحريك مثل خواندن كتابهاى نامناسب و ديدن فيلم‏هاى تحريك ‏كننده وحضور در مجالسى كه باعث تحريكات جنسى مى‏شوند و گفتگو درباره امور جنسى و يا شنيدن اين امور. 3- ورزش به طور منظم، خصوصا كوه‏نوردى. 4- كنترل نگاه نسبت به نامحرم و پرهيز از گفتگوى غيرضرورى با آنها. 5- پرهيز از خوردن غذاهاى تحريك ‏كننده و غذاهايى كه بيش از حد مورد نياز بدن توليد انرژى مى‏كنند. 6- دورى از تنهايى و خلوت و زياد نماندن در حمام و دورى كردن از دوستان منحرف و فاسدى كه انسان را در معرض تحريكات قرار مى‏دهد. 7- رو آوردن به عبادت و خواندن قرآن كريم ودعا و مناجات با خداوند متعال. 8- مطالعه مضرات و زيان‏هاى اين عمل زشت و رجوع به كتاب‏هايى كه در اين مورد نوشته شده (مثل گناهان كبيره، شهيد دستغيب شيرازى).

فقط سه ساعت عذاب خدا

داستاني تكان دهنده

مادر من فقط يك چشم داشت...

من از اون متنفر بودم ... اون هميشه مايه خجالت من بود

اون براي امرار معاش خانواده براي معلم ها و بچه مدرسه اي ها غذا مي پخت

يك روز اون اومده بود دم در مدرسه كه به من سلام كنه و منو با خود به خونه ببره

خيلي خجالت كشيدم. آخه اون چطور تونست اين كار رو بامن بكنه ؟

به روي خودم نياوردم، فقط با تنفر بهش يه نگاه كردم و فورا از اونجا دور شدم

روز بعد يكي از همكلاسي ها منو مسخره كرد و گفت، هووو، مامان تو فقط يك چشم داره!

فقط دلم ميخواست يك جوري خودم رو گم و گور كنم.

قال رسول الله صلي الله عليه و اله: اسرع الاشياء عقوبة رجل تحسن اليه و يكافيك علي احسانك بءاسائة و رجل عاهدته فمن شانك الوفاء له و من شانه ان يكذبك و رجل لاتبغي عليه و هو دائما يبغي عليك و رجل تصل قرابته فيقطعك...

رسول خدا حضرت محمد صلي الله عليه وآله فرمودند: سريعترين چيزها از نظر كيفر و عقوبت چند چيز است :
مردى كه به او نيكى كنى و او در عوض نيكى تو، به بدى تو را پاداش دهد.
و مردى كه با او پيمان ببندى و تو خواهى كه وفا كنى، و او بخواهد به دروغ با تو رفتار كند.
و مردى كه هرگز به او ستم نمى كنى، و او پيوسته در صدد ستم نمودن به تو است.
و مردى كه بخاطر خويشاوندى با او رفت و آمد كنى، و او با تو قطع رابطه نمايد.

امالي مفيد ص 201