چگونه از قبر بيرون مي آييم؟

يكي از مواقع هولناك قيامت، ساعتي است كه انسان از قبر خود بيرون مي‌آيد

و اين ساعت يكي از آن سه ساعتي است كه سخت‌ترين ساعات و

وحشتناك‌ترين آن‌ها براي فرزندان آدم است.

خداوند در سوره‌ي معارج آيه 42 فرمود:

ايشان كه در باطل خود فرو رفته‌اند به حال خود واگذار تا بازي كنند و روز خود را ملاقات كنند، روزي كه از حال آن‌ها دعوت شده و روزي كه از قبرهاي خود با شتاب بيرون مي‌آيند. تا به سوي پرچمي كه بر افراشته شده به سرعت روان شوند، چنانكه لشكر پراكنده كه عَلَم را برپا ببينند به جانب آن شتاب كنان مي‌روند، در حالي كه چشمانشان فرو افتاده كه نمي‌توانند از هول، نظر نكنند و خواب برايشان چيره شده و اين است آن روزي كه وعده داده مي‌شدند.

از ابن مسعود روايت شده كه گفت : من در خدمت حضرت اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) نشسته بودم كه آن جناب فرمود : همانا در قيامت پنجاه موقف است، هر موقفي هزار سال؛

موقف اول بيرون آمدن از قبر است كه هزار سال با بدن برهنه و پاي برهنه با حال گرسنگي و تشنگي در جايي نگهداري مي‌شوند، پس هر كه از قبر خود با ايمان به خدا و بهشت و دوزخ و بعثت و حساب و قيامت بيرون آيد و به خدا و پيامبر اقرار كند،

از تشنگي و گرسنگي نجات خواهد يافت.

و حضرت اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) در نهج‌البلاغه فرموده :

«و ذلك يوم يجمع الله فيه الاولين و الاخرين لنقاش الحساب، و جزاء الاعمال، خضوعاً، قياماً، قد الجمهم العرق، و رجفت بهم الارض، فاحسنهم حالا من و جد لقدميه موضعا، و لنفسه متسعا.»؛

روزي كه خداوند خلق اول و آخرين را براي رسيدگي به حساب و اعمالشان در يك جا جمع فرمايد و حال مردم در آن روز به اين نحو است كه خاضع و فروتن ايستاده‌اند، و عرق‌هاي ايشان تا دهان‌هاي ايشان رسيده و زمين ايشان را به سختي و شدت مي‌جنباند و از ميان مردم حال آن كسي خوب است كه براي قدم‌هاي او جايي باشد و

به قدر كافي توان نفس كشيدن را داشته باشد.

و شيخ كليني از حضرت صادق (عليه‌السلام) روايت كرده كه مثل مردم هنگام ايستادن در روز قيامت مانند تير است در تركش؛ يعني هم چنان كه تيرها را دسته كرده در تركش جاي مي‌دهند به حدي كه از تنگي تكان نمي‌خورند، همين طور جاي آدمي در آن روز به حدي تنگ است كه توان حركت از جاي خود ندارد.

در اينجا مطالبي را پيرامون اشخاصي كه از قبر بيرون مي‌آيند بيان مي‌كنيم :

1- شيخ صدوق روايت كرده از ابن عباس از حضرت رسول (صلي الله عليه واله و سلم) كه آن حضرت فرمود: «كسي كه در ولايت و امامت علي شك دارد در روز قيامت در حالي برانگيخته مي‌شود كه در گردنش طوقي از آتش باشد كه داراي سيصد شعبه است كه بر هر شعبه اي از آن، شيطاني باشد كه رو ترش كند از روي او و آب دهان افكند بر صورت او.»

2- شيخ كليني از حضرت امام محمّد باقر (عليه‌السلام) روايت كرده كه: «خداوند تبارك و تعالي روز قيامت مردماني را از قبرهايشان برمي انگيزاند كه دست‌هايشان به گردنشان بسته شده، به حدي كه توان كوچك‌ترين چيزي را ندارند و فرشتگان با ملامت و سرزنش به آن‌ها مي‌گويند : اين‌ها مردمي هستند كه حق خداوند را در اموالشان ندادند.»

3- شيخ صدوق از حضرت رسول (صلّي الله عليه و آ له و سلم) در حديث طولاني روايت كرده كه هر كس بين دو نفر، نمّامي و سخن چيني كند، خداوند در قبر، آتشي بر او مسلط مي‌سازد كه بسوزاند او را تا روز قيامت؛ پس چون از قبر خود بيرون آيد حق تعالي مسلط كند بر او چهار مار سياه بزرگي كه گوشت او را با دندان بكنند تا داخل جهنم شود.

4- و نيز از آن حضرت روايت كرده كه : «هر كس چشم خود را از نگاه كردن به زن نامحرم پر كند حق تعالي او را روز قيامت در حالي محشور مي‌سازد كه او را به ميخ‌هاي آتشين كشيده باشند و سپس امر شود كه او را به سمت آتش برند.»

5- و نيز از آن حضرت صلوات الله عليه روايت كرده كه فرمود : « خداوند روز قيامت شراب خوار را با روي سياه و چشم‌هاي كبود و دهان كج محشور مي‌گرداند، در حالي كه آب از دهانش مي‌ريزد و زبان او از قفايش بيرون كرده‌اند.»

و در علم‌اليقين محدث فيض است كه روايت صحيحي آمده است كه: «شارب الخمر محشور مي‌شود روز قيامت در حالي كه كوزه اي در گردنش است و قدح در دستش و بويش گنديده تر است از هر مرداري كه بر روي زمين است، لعنت مي‌كند او را هر كه مي‌گذرد بر او از خلايق.»

چيزهايي كه براي اين موقف سودمند است، بسيار است و ما به چند نمونه از آن اشاره مي‌كنيم:

1 - هر كس جنازه اي را تشييع كند حق تعالي بر او ملائكه اي موكّل فرمايد كه با ايشان باشد و تشييع كند او را از قبر تا محشر.

 2- هر كس از مؤمني اندوهي را برطرف كند.

3- هر كه بردار مؤمن خود را لباس زمستاني يا تابستاني بپوشاند.

4- هر كسي در ماه شعبان هزار مرتبه بگويد :

«لا اِلهَ اِلَّا اللهُ وَ لا نَعبُدُ اِلّا اِيّاهُ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَو كَرِهَ المُشرِكُونَ».

5- خواندن دعاي جوشن كبير در اول ماه مبارك رمضان (اين دعا در مفاتيح‌الجنان آمده است).

منبع :

مجله گلستان قرآن، ش 36

در مورد محشور شدن بعضي انسان ها به شكل حيوان روايت شده

معاذ بن جبل نزديك رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در منزل ابو ايّوب

انصارى نشسته بود پس معاذ گفت يا رسول اللَّه آيا قول خداى تعالى

كه ميفرمايد: «يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً» را ديده‏اى. پس

پيامبر فرمود: اى معاذ از امر بزرگى سؤال كردى آن گاه چشمان مباركش

را فرو بست سپس فرمود:

"ده طائفه از امّت من به طور پراكنده محشور ميشوند. خداوند آنها را

از ميان مسلمين مشخّص فرموده و صورت بعضى از آنها به شكل

ميمون و بوزينه و برخى را به صورت خوك و بعضى هيكلشان وارونه

است و....

امّا آنهايى كه به صورت ميمونند آنها سخن‏ چينان از مردمند.

و امّا آنهايى كه بر صورت خوكند پس آنها حرامخوارها هستند كه از راه

حرام كسب ميكنند. و امّا آنها كه وارونه‏ اند آنها ربا خورانند و ...

ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏26، ص: 239 

آيه إذا الوحوش حُشِرَت ، به بيان علامه حسن زاده مي فرمايند:

يكي از معاني و مصاديق و بطون اين آيه هم اين هست كه منظور

محشور شدن انسان هايي با خوي وحشي و حيواني است يعني

سخن از زماني مي گويد كه به تمثال حيوان هاي وحشي به خاطر

داشتن  صفات آنها ظاهر و محشور مي شوند مثلا همه مي بينند

و مي فهمند اين آقا فلاني است ولي به شكل سگ شده چون در

اين دنيا  صفت سگ را داشته است.

قيامت يوم تبلي السرائر :

روزي كه نهان ها آشكار مي شود .

بهشت و جهنم

در روايت مربوط به شب معراج پيامبر اكرم (ص) چنين آمده كه

پيامبر (ص) فرمود:

 در شب معراج همراه جبرييل به ديدار بهشت و دوزخ شتافتم ،

ديدني ها و شنيدني هاي آنجا را از نزديك مشاهده كردم ، بهشت

داراي هشت در بود و دوزخ داراي هفت در ، بر روي آن درها پس از

ذكر يكتايي خدا و رسالت پيامبر و ولايت علي(ع) جملاتي نوشته شده

بود كه جبرييل امين آنها را براي من توضيح داد.

نوشته هاي روي هشت درِب بهشت :

بر روي درِب اول بهشت نوشته شده بود:

براي هر چيزي چاره اي هست و چاره زندگي سالم و بي تنش ،

انجام چهارخصلت است:

۱- قناعت 2- دوري از كينه 3-ترك حسادت

4- همنشيني با انسان هاي نيك

بر روي درِب دوم بهشت چنين نوشته شده بود:

براي هر چيز چاره اي است و چاره شادماني در آخرت ، انجام چهار

خصلت است :

1- دستِ مهرباني بر سر يتيمان كشيدن

2-مهرباني با بيوه زنان

3-سعي و تلاش در انجام نيازهاي مسلمانان

4- دلجويي از مستمندان و تهيدستان

برروي درِب سوم بهشت چنين نوشته شده بود:

براي هر چيزي چاره اي است و چاره سلامتي و عافيت در دنيا ،

چهار چيز است: ۱- كم سخن گفتن 2- كم خوابيدن 3- كم خوردن

4- زياد روزه گرفتن

برروي درِب چهارم بهشت چنين نوشته شده بود:

 كسي كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد مهمانش را گرامي ميدارد

كسي كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد ، همسايه اش  را گرامي ميدارد

كسي كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد ، پدر و مادرش را گرامي ميدارد

كسي كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد يا سخن نيك مي گويد

ياسكوت مي كند.

برروي درب پنجم بهشت چنين نوشته شده بود:

كسي كه مي خواهد فحش داده نشود ، خودش به كسي فحش ندهد

كسي كه مي خواهد ذليل نگردد، كسي را ذليل نكند

كسي كه مي خواهد به او ظلم نشود ، خودش ظلم نكند

كسي كه مي خواهد به دستگيره محكم در دنيا دست بزند، بگويد

معبودي جزخداي يكتا نيست ، محمد(ص) رسول خداست و 

علي (ع) ولي خداست .

 برروي درب ششم بهشت چنين نوشته شده بود:

كسي كه دوست دارد قبرش وسيع و جا دار گردد ، به ساختن و تعمير

مساجد بپردازد .كسي كه مي خواهد كرم ها در قبر ، بدنش را نخورند،

در مسجدها رفت و آمد كندو مدتي از شبانه روزش را در مسجدها بگذراند

كسي كه مي خواهد بدنش تازه و شاداب باشد ، مسجدها را فرش كند

كسي كه دوست دارد مقام خود دربهشت را بنگرد ، با مسجدها انس و

الفت داشته باشد.

برروي درِب هفتم بهشت چنين نوشته شده بود:

سفيدي و نورانيت قلب درچهار خصلت است :

۱- عيادت بيماران

2- تشييع جنازه ها

3- خريداري كفن

4- برگرداندن قرض ها به صاحبانش

برروي درِب هشتم بهشت چنين نوشته شده بود:

كسي كه مي خواهد از همه درهاي هشتگانه ي بهشت وارد بهشت

شود ، به چهار خصلت متمسك شود و داراي اين چهار صفت باشد :

۱- صدقه دادن

۲- سخاوت ورزيدن

3- نيك خلقي

4- دوري از آزار به بندگان خدا

نوشته هاي روي هفت درب دوزخ :

بر روي درِب اول دوزخ اين سه جمله نوشته شده بود:

1-كسي كه اميد به خدا داشته باشد ، سعادتمند گردد

۲-كسي كه از خدا بترسد ايمن مي شود

3-انسان هلاك شده و مغرور كسي است كه به غير خدا اميدوار باشد

و از غير او بترسد.

بر روي درِب دوم دوزخ اين سه جمله نوشته شده بود:

1-كسي كه مي خواهد درقيامت ، عريان نگردد ، بايد در دنيا برهنگان

مستمند را بپوشاند . ۲-كسي كه مي خواهد در قيامت ، تشنه نشود

بايد در دنيا به تشنگان آب برساند. 3- كسي كه مي خواهد در قيامت،

گرسنه نماند ، بايد در دنيا به گرسنگان غذا  برساند.

بر روي درِب سوم دوزخ اين سه جمله نوشته شده بود:

۱- خداوند دروغگويان را لعنت كند .

۲- خداوند بخيلان را لعنت كند .

۳– خداوند ستمگران را لعنت كند .

بر روي درِب چهارم  دوزخ اين سه جمله نوشته شده بود:

1- خداوند ذليل كند كسي را كه به اسلام اهانت نمايد

2- خداوند خوار كند كسي را كه به خاندان نبوت (ع) اهانت نمايد

3- خداوند ذليل كند كسي را كه ظالمان را در ظلمشان بر مردم كمك نمايد

بر روي درِب پنجم  دوزخ  اين سه جمله نوشته شده بود:

1- از هوا هوس پيروي نكن كه نتيجه آن دوري از ايمان است

2- در امور بي هدف زياد سخن نگو كه نتيجه اش سقوط از رحمت خداست

3- يار و ياور ستمگران نباش

بر روي درِب ششم دوزخ  اين سه جمله نوشته شده بود:

۱- من بر شب زنده داران عابدحرام هستم

۲– من بر صدقه دهندگان حرام هستم

۳- من بر روزه داران حرام هستم

بر روي درِب هفتم  دوزخ  اين سه جمله نوشته شده بود:

1-قبل از آنكه شما را به حساب رسي بكشند، خود را به حساب بكشيد

۲- قبل از آنكه شما را سرزنش كنند ، خود را سرزنش كنيد

3- قبل از آنكه بر خدا وارد گرديد و قدرت دعا كردن نداشته باشيد ،

هم اكنون دعا كنيد و به درگاه الهي به راز و نياز بپردازيد .

 نقل از احقاق الحق ج 4 ،ص128تا130

بهشت و جهنم

امان از غربت قبر و قيامت

فغان از وحشت قبر و قيامت

اگر ارباب من دستم نگيرد

ندارم طاقت قبر و قيامت

اجل در ره عمل كوته چه دارم

به غير از حسرت قبر و قيامت

گنه كاري چو من فرمانبرِ نفس

چه داند حرمت قبر و قيامت

من از تنهاييِ خود خوف دارم

امان از ظلمت قبر و قيامت

اگر مولاي من دستم بگيرد

چه خوف از محنت قبر و قيامت

غم و درد و بلا را مي شناسم

كه باشد زينت قبر و قيامت

پس از مرگم به زير سايۀ يار

بگيرم هيئت قبر و قيامت

براي گريه بر سلطان عطشان

عطا كن مهلت قبر و قيامت

بهشت كربلا را كن نصيبم

كه بينم جنت قبر و قيامت

رضاي توست نصب العين عاشق

ندارد نيّت قبر و قيامت

ز دنيا مي روم با دست خالي

امان از حسرت قبر و قيامت

ندارم خُلق و خوي اهل بيتي

ندارم فرصت قبر و قيامت

فقط با مومنين قرآن بگويد

سخن از بهجت قبر و قيامت

بميرم تا ببينم روي حيدر

جمالش لذت قبر و قيامت

اگر" اَلْفَقرُ فخري " شد شعارم

توّلا مكنت قبر و قيامت

بجز لطف شفيعان دو عالم

چه باشد نصرت قبر و قيامت

به دنيا هيچ اقبالي ندارم

كه دارم دولت قبر و قيامت

تمام لذت دنياي فاني

فداي عزّت قبر و قيامت

غلام آل زهرايم بگردان

شهيد راه مولايم بگردان

***

شاعر : محمود ژوليده

اگر اين قرآن را بر كوهى فرو مى ‏فرستاديم يقينا آن [كوه] را از ترس خدا

فروتن [و] از هم ‏پاشيده مى‏ ديدى و اين مثلها را براى مردم مى ‏زنيم

باشد كه آنان بينديشند.

آيه 21 سوره حشر

در حديث معتبري از پيامبر اسلام حضرت محمد (ص) نقل شده است كه چون كفار جمع شدند تا عيسي (ع) را به قتل برسانند، جبرئيل از جانب خداوند نازل گرديد و آن حضرت را به بال خود در برگرفت و چون عيسي (ع) نظرش بر بال جبرئيل افتاد، ديد كه بر روي آن نوشته شده است:

«اَللهُم اِنّي ادعُوك بِاسمِكَ الواحِد اَلاعزّ وَ ادعُوك اَللهُم بِاسمك الصّمَد وَ ادعُوك اَللهُم بِاسمك العَظيم الوتر وَ ادعُوك اَللهُم بِاسمك الكَبير المُتعال اَلَذي ثبّت اَركانك كلّما اَن تكشف عَني ما اَصبَحت وَ اَمسَيت فيه»؛

پس چون عيسي (ع) اين دعا را خواند، حق تعالي به جبرئيل وحي فرمود كه او را بلند كن به جانب محل كرامت من و به آسمان بالا بر.

پس پيامبر (ص) در ادامه فرمودند:

اي فرزندان عبدالمطلب؛ درخواست كنيد از پروردگار خود نيازهايتان را با اين كلمات، كه سوگند مي خورم به حقِ آن خداوندي كه جان من در دست قدرت اوست، هر بنده اي كه به اين كلمات دعا كند و در حالي كه با خلوص نيت همراه باشد، عرش خداوند از دعاي او به لرزه مي آيد و حق تعالي به ملائكه وحي مي فرمايد كه:

گواه باشيد كه دعاي او را مستجاب كردم و حاجت هاي او چه در دنيا و چه در آخرت به سبب بيان اين كلمات به او دادم و برطرف نمودم.

2- حيوة القلوب (تاريخ پيامبران)، ج2: 1192.

بهشت و جهنم

وحشت روز قيامت 

يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ 1

اى گروه مردم ! از پروردگارتان بترسيد؛ زيرا زلزله قيامت خيلى مهم است روزى كه اين زلزله را مى بيند؛ آن چنان وحشت زا است كه مادر شيرده از فرزند شيرخوارش صرف نظر و غفلت مى كند و...

عزيزان! توجه داريد كه مادر نسبت به فرزند چه علاقه اى دارد و چگونه خود را به خاطر او به آب و آتش مى زند، و هر كار سختى را تحمل مى كند؛ شبها كنار گهواره با شنيدن صداى دردى و مرضى و يا ناراحتى داشته باشد؛ حاضر است خودش آن مرض را بگيرد، و كودكش خوب شود. تر و خشك كردن و كهنه شستن و غيره و غيره بماند، كه معمولا ما مردها حاضر به انجام آن نيستيم .

با همه اين اوصاف ، روز قيامت ، او را فراموش مى كند، بچه بى بچه ، عزيز بى عزيز، روز وا نفسا است مگر مى شود كسى به فكر ديگرى باشد!

(و تضع كل ذات حمل حملها) هر زن باردار و حامله از وحشت و هيجان جنين خود را سقط مى كند (و ترى الناس سكارى) مردم را در آن روز مست مى بينى ؛ گويى عقل ندارند؛ ديوانه وار و سراسيمه ، به هر سو مى روند ولى در واقع مست نيستند، ليكن عذاب خدا شديد است كه اين چنين ، مردم سر از پا نمى شناسند...

اينك به آيات سوره عبس ،توجه كنيد:

2- سوره عبس ، آيات 42-33