ألذين يذكرون الله قيامأ و قعودأ و علي جنوبهم
همانها كه خدا را در حال ايستاده و نشسته، و آنگاه كه بر پهلو خوابيدهاند،
ياد ميكنند ...
سوره ي آل عمران - آيه ي 191
(براي شادي روح آيت الله بهجت صلوات)
برچسب: ،
ادامه مطلب
از اينجا تا بهشت دو قدم است. قدم اول را بگذاريد روي هواي نفس، قدم دوم در بهشت است.
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿١﴾ الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿٢﴾ يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾ كَلَّا ۖ لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾ نَارُ اللَّـهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾ الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ﴿٧﴾ إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿٨﴾ فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿٩﴾
بد به حال انسان هايي كه بدگويي مي كنند! انسان هايي كه پشت سر ديگران حال چه خوب و چه بد ! بدگويي مي كنند در واقع اين انسان ها شعور و فرهنگ و انسانيت خودشون رو ميذارن زير پا و در واقع خودشون رو كوچيك مي كنند
چون هيچ كس به همچين شخصي ديگه اعتمادي نداره و مي دونه حتما اين شخص پشت سر خودش هم بدگويي مي كنه
و بد به حال كساني كه دنبال عيب ديگران مي گردند و با عيب و ايراد گرفتن از ديگران مي خوان شخصيت كوچك خود را بزرگ تر نشون بدن با اين حال دود اين اعمال به چشم خودشون ميره
و انسان ها چنان مال جمع آوري مي كنند و از ياد خدا غافل مي شوند ! و از نيكي و اعمال صالح و ياد خدا دور مي شوند كه فكر مي كنند اين مال و اموال تا ابد و جاويد براشون باقي ميمونه ! در حالي كه همين مال وسيله اي ميشه كه دودش به چشم خود همين شخص مال دوست ميره و باعث ميشه اطرافيانش ازش دوري كنن و در آخرت هم زيان خواهد كرد چون مي تونست با همين مال شكم فقيري رو سير كنه
در واقع همچين شخصي فكر مي كنه با مالش مي تونه جاودانگي رو بخره و از ياد خدا غافل ميشه ! اما چه كوتاه فكر است كه نمي داند هيچ مالي نمي تونه براش كاري كنه در روز قيامت مگر اعمال نيكش
و حتما آتش خرد كننده اي انتظارش رو در جهنم خواهد كشيد!
آتش خرد كننده اي كه بشر ازش اطلاعي نداره
قطعا عذاب بزرگي است براي گناه كاران
خود شما چند نفر رو مي شناسيد كه با حريصي و حرص و طمع مال جمع آوري مي كنند و عيب ديگرانو مي گن و بدگويي مي كنن؟
منبع: وبلاگ قرآن معجزه ي هميشه
رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
وَالَّذى نَفسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَلا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا اَفَلا اُنَبِّئُكُم بِشَىْ ءٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَكُم؛
به خدايى كه جان محمد در دست (قدرت) اوست به بهشت نمى رويد تا مؤمن شويد و مؤمن نمى شويد تا يكديگر را دوست بداريد، آيا مى خواهيد شما را به چيزى خبر دهم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.
(نهج الفصاحه، ح 1555)