بهشت و جهنم

امام علی علیه السلام :

بشرُکَ یَدُلُّ عَلی کَرَمِ نَفسکَ؛

گشاده رویی تو نشانگر بزرگواری و کرامت نفس توست.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۳۳

——————————————
امام صادق علیه السلام :

صَنائِعُ المَعروفِ و َحُسنُ البشرِ یُکسبانِ المَحَبَّةَ و َیُدخِلانِ الجَنَّةَ و َالبُخلُ

وَ عَبُوسُ الوَجهِ یُبعِدانِ مِنَ اللّه  و َیُدخِلانِ النّارَ؛

نیکوکاری و گشاده رویی، محبت آورند و به بهشت می برند و بخل و

ترشرویی از خدا دور می کنند و به دوزخ برند.

کافی(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۱۰۳، ح۵

——————————————
امام علی علیه السلام :

بالبشرِ و َبَسطِ الوَجهِ یَحسُنُ مَوقِعُ البَذلِ؛

با گشاده رویی و خوشرویی، بخشش ارزش پیدا می کند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۳۲

——————————————
رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

بَسطُ الوَجهِ زینَةُ الحِلمِ؛

گشاده رویی زینت بردباری است.

کنز الفوائد ج۱ ، ص۲۹۹

——————————————
امام صادق علیه‏ السلام :

اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسطٌ وَ لِسانٌ لَطیفٌ وَ قَلْبٌ رَحیمٌ وَ یَدٌ مُعْطیَةٌ؛

بهشتی ‏ها چهار نشانه دارند: روی گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.

مجموعه ورام ج ۲، ص ۹۱

——————————————
کانَ النَّبیُّ صلی الله علیه و آله و سلم …

یُسَلِّمُ عَلی مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ کَبیرٍ وَ صَغیرٍ وَ غَنیٍّ وَ فَقیرٍ و لا یُحَقِّرُ ما دُعِیَ اِلَیهِ و لو اِلی خَشفِ التَّمْرةِ وَ کانَ خَفیفَ المَؤونَةِ کَریمَ الطَّبیعَةِ، جَمیلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من غَیرِ ضِحکٍ، مَحْزونا مِن غَیرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَیْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَیْرِ سَرَفٍ، رَقیقَ القَلب، رَحیما بکُلِّ مُسْلِمٍ… ؛

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم … به هر کس برخورد می ‏نمودند، از بزرگ و کوچک، ثروتمند و فقیر، سلام می‏ کردند و اگر به جایی حتی برای خوردن خرمایی خشک دعوت می ‏شدند، آن را کوچک نمی‏ شمردند. زندگیشان کم هزینه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، بی آن‏که بخندند، همیشه متبسم بودند، بی ‏آن‏که اخمو باشند، محزون بودند، بی ‏آن‏که از خود ذلّتی نشان دهند، متواضع بودند، می ‏بخشیدند ولی اسراف نمی‏ نمودند، دل نازک و نسبت به تمام مسلمانان مهربان بودند.

ارشاد القلوب(دیلمی) ج ۱، ص ۱۱۵

——————————————
امام علی علیه ‏السلام :

وَ هُوَ خاتَمُ النَّبیّینَ، اَجْوَدُ النّاس کَفّا وَ اَرْحَبُ النّاس صَدْرا وَ اَصْدَقُ النّاس لَهْجَةً وَ اَوْفَی النّاس ذمَّةً وَ اَلْیَنُهُمْ عَریکَةً وَ اَکْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بدیهَةً هابَهُ وَ مَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَةً اَحَبَّهُ یَقولُ ناعِتُهُ: لَمْ اَرَ قَبْلَهُ وَ لا بَعْدَهُ مِثْلَهُ؛

او که خاتم پیامبران بود، بخشنده‏ ترین، پرحوصله ‏ترین، راستگوترین، پایبندترین مردم به عهد و پیمان، نرم‏خوترین و خوش مصاحبت‏ترین مردم بود، هر کس بدون سابقه قبلی او را می‏ دید، هیبتش او را می ‏گرفت و هر کس با او معاشرت می ‏نمود و او را می ‏شناخت دوستدارش می‏ شد و هر کس می‏ خواست او را تعریف کند، می‏ گفت: نظیر او را پیش از او و پس از او ندیده ‏ام.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۶، ص ۱۹۰

——————————————
امام صادق علیه‏ السلام :

ثَلاثٌ مَنْ اَتَی اللّه‏َ بواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّه‏ُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبشْرُ لِجَمیعِ الْعالَمِ وَ الاِنْصافُ مِنْ نَفْسهِ؛

هر کس یکی از این کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را برای او واجب می‏ گرداند:

انفاق در تنگدستی، گشاده ‏رویی با همگان و رفتار منصفانه.

کافی(ط-الاسلامیه) ج۲ ، ص۱۰۳ ، ح۲

——————————————

امام علی علیه السلام :

اَلبشرُ أَوَّلُ البرِّ؛

گشاده رویی، سرآغاز نیکی است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۲۰

——————————————
امام علی علیه السلام :

حُسنُ البشرِ یَذهَبُ بالسَّخیمَةِ؛

گشاده رویی کینه را از بین می برد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۱۰۳ و ۱۰۴ ، ح۶

——————————————
امام علی علیه السلام :

اَلبشرُ شیمَةُ الحُرِّ؛

گشاده رویی خویِ آزاده است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص۴۳۴ ، ح۹۹۲۲