بهشت و جهنم

نشانه های قیامت در قرآن

در آغاز رستاخیز حوادث عظیمی رخ می دهد و همانگونه که پایان دنیا همراه با حوادث عظیم است آغاز رستاخیز نیز با حوادث عظیم توآم است.

حوادث قیامت در آیات مختلفی از قرآن مجید به چشم می‎خورد:

یکی از دردناکترین منازل پس از مرگ، منزل  هولناک آخرت است ، قیامت است که نگرانی و دلهره اش بزرگ و عظیم است ، بلکه از هر نگرانی و دلهره، بزرگتر و فزع و گرفتاریش

"فزع اکبر" است.

خداوند در وصف آن در سوره اعراف  آیه 187 می فرماید:

هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِیکُمْ إِلاَّ بَغْتَةً

یعنی فرارسیدن قیامت در (بر اهل) آسمانها و زمین، سنگین و دشوار و گران است، فرا نرسد شما را مگر به یکباره و ناگاه و بدون آنکه شما را خبر دهد.

1- در یک جا می فرماید:

«یَوْمَ تبَُدَّلُ الْاَرْضُ غَیْرَ الْاَرْضِ وَ السَّماوات وَ بَرَزُوا لِلّهِ الواحِد القَهّار» ابراهیم/48

[وعدة الهی در آن روز تحقق می یابد که این زمین به زمین دیگر و آسمانها (به آسمانهای دیگر) مبدّل می شود و انسانها در پیشگاه خداوند واحد قهّار  ظاهر می گردند]

این نکته قابل توجه است که منظور از تبدیل زمین به زمین دیگر در اینجا عوض شدن ذات آن نیست، آن گونه که شاید بعضی تصور کرده اند، بلکه منظور تبدیل صفات آن است، مانند از میان رفتن کوهها و صاف و مسطح شدن و توسعه فراوان یافتن، بی آنکه اصل ذات عوض شود.

2- در جای دیگر می فرماید:

«اذا زُلْزلَت الْاَرْضُ زلْزالَها وَ اَخْرَجَت الْاَرْضُ اَثْقالَها» زلزال/1و 2

[هنگامی که زمین شدیداً به لرزه درآید و بارهای سنگین خود را خارج سازد.]

این زلزله بر خلاف سایر زلزله ها، زلزله ای است سازنده، نه ویرانگر و میراننده، زلزله ای است  که به انسانها اجازه می دهد به سرعت از قبرها خارج گردند و حیات نوین ازسر گیرند.

3- دگر گونی سطح زمین یکی دیگر از نشانه های شروع رستاخیز است به گونه ای که زمین به صورت کاملاً مسطح در می آید و انسانها همگی به طور آشکار بر صفحه آن ظاهر می شوند، چنانکه قرآن می گوید:

«یَوْمَ نُسَیَّرُ الْجبالُ وَ تَرَیَ الَاَرْضُ بارزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادرْ منْهُمْ اَحَدا» کهف/47

[به خاطر بیاور روزی را که کوهها را به حرکت در می آوریم و زمین را آشکار و مسطح می بینی، و همه انسانها را محشور می کنیم، و احدی را فرو گذار نخواهیم کرد]

حرکت کوهها مقدمه ای است برای ویران شدن آنها و به دنبال این ویرانی همان گونه که از آیه فوق و بعضی دیگر از آیات قرآن استفاده می شود، زمین کاملاً مسطح و هموار می گردد، به طوری که همة انسانها بر صفحه آن ظاهر و آشکارند.

به این آیات نیز توجه کنید:

«وَ یَسْئَلُونَکَ عَن الْجبال فَقُلْ یَنْسفُها رَبّی نَسْفاً - فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفْاً - لاتَرَی فیها عوَجاًَ وَلا اَمْتاً - یَوْمَئذ یَتَّبعُونَ الدّاعیَ لا عَوَجَ لَهُ …» طه/105 تا 108

[و از تو دربارة کوهها سؤال می کنند، بگو پروردگارم آنها را (متلاشی می کند و) بر باد می دهد ـ سپس زمین را صاف و هموار و مسطّح و بی آب و گیاه رها می سازد -  به گونه ای که در آن هیچ پستی و بلندی نمی بینی - در آن روز همگی از دعوت کنندة الهی که هیچ انحرافی در آن نیست پیروی می کنند …]

به نظر می رسد که در این آیات قسمتی از حوادث پایان  جهان و سپس بخشی از حوادث آغاز قیامت بیان شده است...

بهشت و جهنم