بهشت و جهنم

از ابن ملحم بشنوید: اسمش عبدالرحمن بن ملجم مرادی بود و احتمالا از اهالی کوفه. ولد حیض بود (یعنی در زمانی که مادرش در ایام قاعدگی بوده پدرش با او نزدیکی کرده و از همان نزدیکی، نطفه عبدالرحمن منعقد شده. این نکته رو هم بگم که ولد حیض از لحاظ خُبث باطنی و تنفّر اجتماعی مانند ولد الزناست).

بچه ها اونو فرزند چوپان سگها (که لقب مادرش بود) صدا میکردندو همونطور که میدانید به خاطر عشق به یک زن این جنایت رو انجام داد، و باز هم «همیشه پای یک زن در میان است».

نحوه عذاب ابن ملجم تو روایات اینگونه آمده:

ابن ملجم روی یک صخره وسط یک دریاست که یک پرنده مثل کبوتر اعضاء بدن اون را تکه تکه میکنه و سپس اعضاء اون به هم پیوند خورده و دوباره اون پرنده این بلا را سرش در میاره.

جایگاهش در جهنم رو علی بن ابراهیم قمی در کتاب تفسیرش در ذیل آیه «قُل أَعوذ برَبِّّ الفَلَق» بیان میکنه: فلق یک چاهی است در جهنم که اهل جهنم از گرمای آن دوری میکنند. و در آن چاه یک صندوق است که باز اهل آن چاه از گرمای آن صندوق دوری میکنند (تصور کنید) که در آن صندوق دوازده نفرند:

قابیل، نمرود، فرعون،سامری، کسی که یهود را به انحراف کشید، کسی به باعث تحریف دین مسیح شد، ابوبکر، عمر، عثمان، معاویه، رئیس فرقه خوارج و ابن ملجم.

امام حسن مجتبی موافق وصیّت امیرالمؤ منین علیه السّلام ابن ملجم ملعون را به یک ضربت به جهنّم فرستاد، و به روایت دیگر حکم کرد که او را گردن زدند.

و امّ الهیثم دختر اسود نـخـعی خواستار شد تا جسدش را به او سپردند پس آتشی برافروخت و آن جسد پلید را در آتش بسوخت .) مـؤ لّف گـویـد:

کـه از ایـن روایت ظاهر شد که ابن ملجم پلید را در روز بیست و یکم شهر رمـضـان کـه روز شـهـادت حـضـرت امـیرالمؤ منین علیه السّلام بوده ، به جهنّم فرستادند.

اللهم العن قتلة امیرالمؤمنین