قیافه ی اهل جهنم
قیافه جهنمیان
« و من اعرض عن ذکری فان له معیشة ضنکا و نحشره یوم القیامه اعمی قال رب لم حشرتنی اعمی و قد کنت بصیرا» (طه/ 124-125)
« هر کس که از یاد من روی گردان شود، زندگی سخت و تنگی خواهد داشت و روز قیامت، او را کور و نابینا محشور می کنیم. می گوید: پروردگارا! چرا مرا نابینا محشور کردی من که بینا بودم؟!»
و در جای دیگر می فرماید:
«و من یظلل فلن تجد لهم اولیاء من دونه و نحشرههم یوم القیامة علی وجوههم عمیا و بکما و صما ماواهم جهنم کلما خبت زدناهم سعیرا» (اسراء / 97)
«هر کس را که خداوند گمراه کند، هدایتگری غیر از خدا برای ایشان نخواهی یافت؛ و روز قیامت آنها را بر صورتهایشان محشور می کنیم، در حالی که نابینا و کور و کرند و جایگاهشان جهنم است؛ هر زمان آتش آن فرو نشیند، شعله تازه ای بر آنان می افزاییم.»
«یوم تبتض وجوه و تسود وجوه فاماالذین اسودت وجوههم اکفرتم بعد ایمانکم فذقوا العذاب بما کنتم تکفرون» (آل عمران /106)
«روزی که بعضی از چهره ها سفید و بعضی از چهره ها تاریک و سیاه می گردد؛ اما به کسانی که صورتشان سیاه و تاریک و ظلمانی شده گفته می شود: آیا بعد از ایمان، کافر شدید؟ پس بچشید عذاب را به سبب آنچه کفر می ورزیدید.»
«تری الذین کذبوا علی الله وجوههم مسودة» (زمر / 60)
«کسانی را که به خداوند دروغ بستند می بینی که صورتهایشان سیاه است.»
قیافه اهل جهنم به قدری سیاه می شود که مثل تکه ای از شب ظلمانی می گردد.
و در آیه دیگر می فرماید: «تلفح وجوههم النار و هم فیها کالحون» (مومنون /104)
«شعله های سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته می شود و در دوزخ چهره ای عبوس دادند.»
بعضی از مفسرین می گویند وقتی چندین عذاب به اهل آتش رسید لبهایشان جمع می شود و دندانهایشان دیده می شود، شبیه میمون و بوزینه.»
امام باقر علیه السلام می فرماید:«در صورت اهل جهنم شبیه صورت میمون مو می روید.» (بحار، ج8 ،مبحث جهنم)
و در روایت است که: «اینان کور و کر و لال وارد جهنم می شوند.»
و در روایت دیگری آمده که: «اهل جهنم به صورت حیوان وارد جهنم می شوند؛ بعضی به صورت میمون بعضی به صورت خوک، بعضی به صورت سگ و بعضی به صورت حیوانات درنده و خزنده و گزنده دیگر.»
امام باقر علیه السلام می فرماید: «بدن اهل جهنم خیلی عظیم و بزرگ می شود به طوری که رانهایشان به اندازه کوه می شود. ( تا عذاب را بیشتر و بهتر بچشند) » (بحار، ج8، مبحث نار)
از پیامبر اکرم روایت شده که فرموده اند: اهل عذاب ده صنف و شکل محشور می شوند: «صنفی به صورت میمون و بوزینگان، صنفی به صورت خوک، صنفی به صورت معکوس، یعنی سرشان روی زمین و پاهایشان به طرف بالا که بدین صورت روی آتش کشیده می شوند. صنفی کور. گروهی کر و لال.
گروهی در حال جویدن زبانشان که چرک و خون از آن جاری است. برخی با دستان و پاهای بریده، و گروهی بسته بر نخلهایی از آتش. و برخی در حالی که جبه ها و لباسهایی از قطران و آتش پوشیده اند.» (بحار، ج8، مبحث نار)
برچسب: ،