شراب و شرابخواری
احکام شراب و شراب خوار
مشروبات مست کننده ای که در اصل مایع هستند نجسند.
نوشیدن و خوردن هر چیز نجس (مانند شراب) حرام است .
مشروبی که مست کننده نیست
حتی اگر کسی از نوشیدن مشروب مست نشود یا به مقدار بسیار کمی که مست کننده نیست بنوشد یا در هنگام نوشیدن مشروب را با آب مخلوط کند، در همه این موارد نیز نوشیدن آن حرام است.
مشروب خواری از گناهان کبیره و در روایات به شدت از آن نهی شده است و از بزرگ ترین گناهان شمرده شده است.
شراب خوار به شفاعت نمی رسد
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: شراب خوار به شفاعت من نمی رسد.
حضور در مجلس شراب
حضور در مجالسی که در آنها شراب نوشیده می شود برای هیچ کس جایز نیست.
نشستن سر سفره شراب
نشستن سر سفره ای که در آن شراب می خورند حرام است.
خوردن از غذاهای سفره ای که در آن شراب است
و خوردن غذاهای دیگر هم (هر چند حلال باشد) از آن سفره حرام است.
جسم فرد را نابود می کند. کبد که برای دفع سم در بدن انسان قرار داده شده، توانایی دفع مقداری سم را دارد و نمی تواند شراب را – که به طور کامل سم است – دفع کند؛ در نتیجه دچار اختلال می شود. شراب بر سلول های مغزی شخص اثر منفی می گذارد و در درازمدت او را دچار اختلالات حاد روانی و اراده ی فرد را تضعیف خواهد کرد و این همه به طور غیرمستقیم بر زندگی زناشویی اثر خواهد گذاشت.
اثر مستقیم شراب بر زندگی مشترک زن و مرد، اختلالی است که احتمال دارد در نطفه ایجاد کند.
بر اساس پژوهش ها، نطفه هایی که شب اول «ژانویه» و «ایام کریسمس» مسیحی بسته می شوند، مشکلات جسمی و روحی بیشتری دارند زیرا در این ایام، مصرف شراب افزون تر و عمومی تر می شود.
اثر دیگر شراب بر زندگی زناشویی، رفتارهای ناشایست از جمله ضرب و جرح همسر و فرزندان است که به علت ضایع شدن عقل شراب خوار انجام می شود پس شراب خواری می تواند مانع ازدواج باشد زیرا از گناهانی است که صرفا جنبه ی شخصی ندارد و باعث اختلال در زندگی زناشویی خواهد شد. دلیل مقابله ی جدی اسلام با ارتکاب این گناه، همین مسأله است.
قرآن کریم، مسلمانان را از مصرف شراب بازداشته و آن را رفتاری پلید از شیطان دانسته است. (مائده، آیه ۹۱)
ازدواج با شراب خوار
در روایات دینی ما، افزون بر مخالفت با مصرف شراب، تأکید شده که به شراب خوار دختر ندهید:
کسی که دخترش را به شراب خوار بدهد، گویا او را به فحشا واداشته است.
بر اساس سخنی از امام صادق(ع) شراب خوار برای ازدواج اهلیت ندارد؛ چون سفیه (تهی مغز) است.
مصرف مشروبات الکلی آن قدر ناشایست است که امیرمؤمنان علی(ع) فرمود:
اگر در چاهی قطره ای شراب بیفتد؛ آن چاه را با خاک پر کنند بر روی آن مناره ای بسازند، و بر سر مناره، مأذنه ای (محل اذان) قرار دهند، من در آن مأذنه اذان نمی گویم.
در فقه شیعه ازدواج با شراب خوار کراهت شدید دارد.
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که شراب بنوشد تا چهل روز نمازش پذیرفته نمی شود؛ مگر از این گناه بزرگ توبه کند. اما باید توجه داست که قبول نشدن نماز بهانه ای برای ترک آن نیست؛ بلکه شخصی که شراب خواری کرده نیز باید وظیفه خود را در خواندن نماز انجام دهد و الا گناه ترک نماز هم بر او نوشته می شود. البته اگر کسی در حال مستی نماز بخواند نمازش باطل است.
مجازات و حد شراب خوار
در اسلام برای شراب خواری مجازات (حد) تعیین شده که به این قرار است:
دفعه اول هشتاد ضربه شلاق
دفعه دوم هشتاد ضربه شلاق
دفعه سوم اعدام برخی از مراجع فرموده اند: احتیاط این است که در دفعه چهارم اعدام شود.
توجه: این مجازات برای کسی هم که مقدار کمی شراب نوشیدن باشد اجرا می شود.
این مطلب تا چه میزان برای شما مفید بود؟
برچسب: ،
