همه ی انسانها بدون استثنا وارد جهنم می شوند...
خداوند در سوره مریم آیات 71 تا 72 بیان می کند که همه انسانها بدون استثنا وارد جهنم می شوند: «و إن منکم إلا واردها کان علی ربک حتما مقضیا * ثم ننجی الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا؛
و همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم می شوید، این امری است حتمی و فرمانی
است قطعی از پروردگارتان!! سپس آنها را که تقوا پیشه کردند از آن رهایی می
بخشیم، و ظالمان را در حالی که (از ضعف و ذلت) به زانو در آمده اند در آن
رها می کنیم». بعضی از مفسران معتقدند که "ورود" در اینجا به معنی نزدیک
شدن و اشراف پیدا کردن است یعنی همه مردم، خوبان و بدان، بدون استثنا برای
حسابرسی یا برای مشاهده سرنوشت نهایی بدکاران، به کنار جهنم می آیند، سپس
خداوند پرهیزگاران را رهایی می بخشد و ستمگران را در آن رها می کند. آنها
برای این تفسیر به آیه 23 سوره قصص استدلال می کنند «و لما ورد ماء مدین
...؛ هنگامی که موسی کنار آب مدین رسید ...» که در اینجا نیز ورود به همان
معنی است. تفسیر دومی که اکثر مفسران آن را انتخاب کرده اند این است که
"ورود" در اینجا به معنی دخول است و به این ترتیب همه انسانها بدون
استثناء، نیک و بد، وارد جهنم می شوند، منتها دوزخ بر نیکان سرد و سالم
خواهد بود همانگونه که آتش نمرود بر ابراهیم (یا نار کونی بردا و سلاما علی إبراهیم، ای
آتش برای ابراهیم سرد و سلامت باش، ابراهیم/69) چرا که آتش با آنها سنخیت
ندارد گویی از آنان دور می شود و فرار می کند، و هر جا آنها قرار می گیرند
خاموش می گردد، ولی دوزخیان که تناسب با آتش دوزخ دارند هم چون ماده قابل
اشتعالی که به آتش برسد فورا شعله ور می شوند.
روایات متعددی در
تفسیر آیه رسیده است که این معنی را کاملا تقویت می کند: از جمله از "جابر
بن عبد الله انصاری" چنین نقل شده که شخصی از او درباره این آیه پرسید،
جابر با هر دو انگشت به دو گوشش اشاره کرد و گفت: مطلبی با این دو گوش خود
از پیامبر (ص) شنیدم که اگر دروغ بگویم هر دو کر باد! می فرمود: «الورود
الدخول، لا یبقی بر و لا فاجر لا یدخلها فیکون علی المؤمنین بردا و سلاما
کما کانت علی ابراهیم حتی ان للنار- او قال لجهنم- ضجیجا من بردها، ثم ننجی
الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا؛ ورود در اینجا به معنی دخول
است هیچ نیکوکار و بدکاری نیست مگر اینکه داخل جهنم می شود، آتش در برابر
مؤمنان سرد و سالم خواهد بود، همان گونه که بر ابراهیم بود، تا آنجا که "
آتش"- یا "جهنم"- (تردید از جابر است) از شدت سردی فریاد می کشد، سپس
خداوند پرهیزگاران را رهایی می بخشد و ظالمان را در آن ذلیلانه رها می
کند». (نور الثقلین جلد 3 صفحه 353- 353 ). در حدیث دیگری از پیامبر (ص) می
خوانیم: «تقول النار للمؤمن یوم القیامه جز، یا مؤمن! فقد اطفا نورک لهبی؛
آتش به فرد با ایمان روز قیامت می گوید زودتر از من بگذر که نورت، شعله
مرا خاموش کرد». این معنی از بعضی دیگر از روایات نیز استفاده می شود.
تعبیر پر معنایی که در باره پل صراط در روایات آمده که آن بر روی جهنم
کشیده شده، از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است نیز شاهد و گواه دیگری بر
این تفسیر است.
برچسب: ،
